فروشگاه اینترنتی گل و هدیه

خرید اینترنتی گل و هدیه با ارسال رایگان به تمام نقاط

فروشگاه اینترنتی گل و هدیه

خرید اینترنتی گل و هدیه با ارسال رایگان به تمام نقاط

  • ۰
  • ۰

سبزی کاری در باغچه:

 

به اعتقاد نویسنده هیچ فعالیت بدنی سالم تر و نشاط بخش تر از کار کردن در باغچه و پرورش سبزیجات نیست. در یک فضای چند متر مربعی حیات خانه می توان تنوعی از سبزیجات را برای مصرف روزانه و حتی برای خشک کردن و فریز کردن تولید نمود. فضایی که انتخاب می شود بایستی رو به آفتاب باشد. البته در حواشی باغچه جایی که وجود درختان موقعیت سایه و آفتابی را ایجاد می نمایند نیز قابل استفاده و بهره برداری می باشد. برای نمونه نعناع و پونه که هر دو از طریق ریزوم و ساقه های رونده تکثیر می شوند را می توان در حاشیه باغچه جایی که سایه و آفتاب است پرورش داد. هر دو این سبزیجات نیاز به
آب فراوانی دارند و در فصول خنک تر سال رشد بهتری دارند. و برخی از سبزیجات در فصل خاصی بهتر به عمل آمده و محصول بهتری تولید
می نمایند. برای مثال شاهی که خواص زیادی نیز دارد در ماه های خنک تر سال ابتدای بهار و پاییز) بهتر رشد می نماید لیکن همین که هوا گرم شود گیاه چوبی می شود و ساقه های گلزا تولید نموده و کیفیت محصول پایین می آید. بنابراین شاهی را می توان در اسفندماه شروع نمود. شاهی خیلی سریع رشد نموده و چنانچه هوای خنک ادامه یابد محصول فراوانی تولید می نماید. سبزیجاتی مانند شاهی، شوید، گشنیز، تربچه، نعناع و پونه را بایستی زمانی کاشت که بتوان در ماه های خنک تر سال از آنها استفاده نمود. برخی دیگر از سبزیجات را بایستی هنگامی که هوا گرم می شود کاشت و مورد بهره برداری قرار داد. برای مثال ریحان را هنگامی که هوا گرم می شود بایستی کاشت و مورد بهره برداری قرار داد. اگر ریحان را هنگامی که هوا سرد است بکارید سبز نخواهد شد و یا اگر سبز بشود بر خوبی نخواهد داد. جعفری را می توان تقریبا همه فصول کاشت و مورد بهره برداری قرار داد دو ساله هستند. سبزیجات یک ساله در یک فصل و یا یک سال رشد

بسیاری از سبزیجات یک ساله و برخی نیز دو ساله هستند. سیزد طول عمر یک ساله و یک فصله دارند. یعنی در یک فصل و یا یک رویشی و رشد زایشی خود را با تمام می رسانند. برای مثال سبزیجاتی مانند گشنیز، تربچه در فصل بهار به خصوص اوائل فصل که هنوز هوا خنیا رشد رویشی دارند لیکن هنگامی هوا گرم می شود رشد رویشی آنها کند برای آنها شروع می شود یعنی گل و میوه تولید می نمایند. در مراحل رشد زایشی معمولا چوبی شده و سبزی و لطافت خود را از دست می دهند. سبزیجاتی مانند هویج و پیاز دوساله هستند. سال اول رشد رویشی داشته بن یا غده ایجاد می نمایند. ولی اگر چنانچه آنها را از زمین خارج نکنیم سال دوم گل و بذر ایجاد می نمایند. برای تولید گل و بذر کلیه اندوخته های خود را مصرف می نمایند. به عبارت دیگر به طور طبیعی این گیاهان سال اول رشد خود را به هدف اندوخته نمودن مواد غذایی طی نموده که بتوانند اندوخته خود را سال دوم مصرف تولید گل و میوه بنمایند، لیکن ما انسانها اندوخته آنها را از آنها گرفته و فرصت به آنها نمی دهیم که سال دوم گل و دانه تولید بنمایند.
بسیاری از سبزیجات را در فصل رویشی خود می توان چند مرتبه چید و مورد استفاده قرار داد. در نتیجه چیدن جوانه های پایینی آنها تحریک شده سریعا رشد می نمایند. بایستی دقت نمود هنگام چیدن گیاه از یک فاصله مناسب چند سانتی متری از سطح زمین قطع شود تا چند جوانه در پایین گیاه باقی بماند
از برخی سبزیجات می توان به راحتی بانک بذر ایجاد نمود تا سال بعد مورد استفاده قرار گیرند و نیازی به تهیه بذر از بیرون نباشد. برای این منظور کئی است چند بته از هر کدام از سبزیجات را در حاشیه باغچه حفظ نمود تا هنگامیکه به گل و بذر بنشینند.
را برای کاشت بذر سبزیجات ابتدا بهتر است زمین را آبیاری نموده و ب د ۲۴ ساعت زیر و رو و شخم نمایید. برای بسیاری از سبزیجات تخم ری نموده و بعد از
سبزیجات شخم عمیقی نیاز نمی باشد. پس از شخم مقدار قابل ملاحظه ای کود حیوانی و کاملا کهنه و پوسیده را به خاک افزوده و مخلوط نموده و سپس زمین را تسطیع نمایید. اکنون می توانید بذر را پاشیده و روی آن مقداری شن نرم که با کود نرم مخلوط شده بپاشید. تا چند روز آینده که بذرها جوانه زده و سبز شوند آبیاری ملایمی لازم است و بهتر است که سطح خاک اسپری شود. برای جلوگیری از خشک شدن زمین سطح آن را تا هنگام جوانه زدن بذرها با روزنامه، مقوا و یا کیسه گونی بپوشانید. بذور تا هنگام جوانه زدن و چند روز بعد از آن بایستی در معرض رطوبت کامل قرار گیرند.
طرح ریزی باغچه به صورت کرت و یا کاشت ردیفی صورت می گیرد. هر کدام از طرح ها مزایای خاصی دارند لیکن ک بستگی به موقعیت و وسعت باغچه و سبزیجات مورد کشت دارند. چنانچه سبزیجات ردیفی کاشته شوند بایستی حدود ۲۰ تا ۲۵ سانتی متر بین ردیف ها فاصله ایجاد شود.
علف های هرز همیشه مزاحمینی برای سبزیجات محسوب می شوند. حتی المقدور آنها را بایستی تا کوچک هستند از میان برداشت و اجازه نداد تا به بذر بنشینند. همیشه آنها را پس از آبیاری وجین نمایید. گاه آفات و بیماری ها نیز برای سبزیجات مزاحمت ایجاد نموده و به محصول صدمه می زنند. حشراتی مانند شته به سبزیجاتی مانند شاهی شدید حمله ور می شوند ولی با این وجود برای سبزیجات بهتر است از هیچ گونه سمی استفاده نشود.
تغذیه سبزیجات با کود حیوانی و کود شیمیایی صورت می گیرد. کود حیوانی را معمولا قبل از کاشت بذر با خاک مخلوط می نمایند و این کمک مؤثری به رشد اولیه سبزیجات خواهد نمود. بسیاری از سبزیجات را هنگامی که رشد مناسبی نمودند می توان با کود شیمیایی اوره تغذیه نمود. کود اوره را بهتر است هر دوهفته یک بار قبل از آبیاری به صورت تنک روی آنها پاشید. کودهای باقیمانده روی برگها بهتر است با اسپری شسته شوند تا به آنها آسیب  نرسد.

برچسب ها : گل فروشی ، خرید گل ، گل فروشی اینترنتی ، خرید گل آنلاین

  • سعید ابراهیمی
  • ۰
  • ۰

 بسترهای کاشت گیاهان گلدانی


گیاهان، آب و مواد معدنی ضروری خود را از بستر کاشت تأمین می کنند. بسترهای کاشت گوناگونی از قبیل خاک باغچه، خاکبرگ، خاک کوش، پرلایت، ورمی کولایت، کوکوپیت، پیت ماس، کود دامی و ... وجود دارد. اکثر گیاهان برای رشد مناسب به ترکیبی از چند نوع بستر کاشت نیاز دارند. در این بخش به طور مختصر برخی از بسترهای کاشت گیاهان آپارتمانی توضیح داده میشود.
خاک باغچه
کشت وکار هرساله باغچه ها و اضافه کردن مقادیری کود دامی به خاک آنها و پوسیدن بقایای گیاهی موجود در آنها موجب شده است که خاک باغچه به عنوان یکی از اجزای مخلوط خاکی خیلی از گل های آپارتمانی استفاده شود. برای استفاده از خاک باغچه لازم است از لایه های بالای خاک استفاده کنیم.
خاک برگ

این خاک در نتیجه تجزیه و پوسیده شدن برگ درختان به وجود می آید. این خاک از نظر مواد غذایی ضعیف است؛ اما به عنوان سبک کننده ترکیب خاکی و برای جذب رطوبت بیشتر در خاک، در اکثر ترکیب های خاکی استفاده می شود. برای تهیه خاک برگ باید برگ درختان را در گودالی بریزیم. در منازل می توانیم از ظروف بزرگ نظیر بشکه های فلزی یا پلی اتیلنی در حیاط یا پشت بام استفاده کنیم. سپس به صورت لایه ای، مقدار کمی آهک و همچنین کود اوره به همراه آب به آن اضافه کنیم. در پایان آنها را فشرده می کنیم و رویشان را با لایه ای از خاک می پوشانیم. بعد از سه تا چهار ماه، خاک برگ را به هم می زنیم و مجددا آبپاشی و فشرده می کنیم. در طول یک سال، این عمل را سه تا چهار بار تکرار می کنیم و پس از آن بعد از الک کردن، خاک برگ برای استفاده آماده است.
کمپوست
امروزه پس مانده های مواد غذایی منازل در شهرها به خصوص شهرهای پرجمعیت را پس از جمع آوری و طی مراحلی، به نوعی بستر کاشت تبدیل می کنند که مواد غذایی لازم برای گیاه را دارد و کمپوست نامیده می شود. کمپوست ها به انواع مختلفی از قبیل ورمی کمپوست و کمپوست گوگرددار تقسیم شده، تحت عنوان کود آلی عرضه می شوند و در ترکیب مخلوط خاکی گلدان از آنها استفاده می کنند.
پیت
بقایای گیاهان آبی مردایی است که به شکل نیمه پوسیده تا کاملا پوسیده عرضه می شود. پیت ها ظرفیت خوبی برای نگهداری آب دارند و دارای انواع مختلفی هستند که از آن جمله میتوان به پیت خزه و کوکوپیت اشاره کرد. ١. پیت خزه: رنگ قهوهای دارد و ظرفیت نگهداری آب آن حدود ده برابر وزن خشکش است. از این ماده بیشتر برای افزایش نگهداری آب در خاک استفاده می شود. قبل از استفاده از پیت خزه، باید آن را تکه تکه و مرطوب کنیم. ٢. کوکوپیت: از پوسته نارگیل به دست می آید و در مخلوط خاکی از آن استفاده می شود. این ماده ظرفیت خوبی برای نگهداری آب دارد.
پرلیت
این ماده منشأ آتشفشانی دارد و حدود سه تا چهار برابر وزنش آب جذب می کند. پرلیت به منظور افزایش هوای مخلوطهای خاکی و سبک کردن آنها استفاده می شود.
ماسه
به ذراتی گفته می شود که حداکثر قطر ذرات آن ۲ میلی متر باشد. ماسه رودخانه ای که اصطلاحا ماسه سیاه نامیده می شود، در باغبانی برای افزایش نفوذپذیری مخلوط خاکی و همچنین ریشه دار کردن قلمه ها استفاده میشود.
کود دامی
کود جامد دامی که در ترکیب مخلوط خاکی استفاده می شود، بهتر است از نوع کود گاوی باشد. کود دامی باید حتما به صورت پوسیده استفاده شود. همچنین از کود پرندگان در طول دوره پرورش گیاهان به عنوان کود سرک می توان استفاده کرد.
مخلوطهای خاکی
گیاهان آپارتمانی برای رشد مناسب به ترکیبی از انواع خاکهای ذکرشده نیاز دارند که به آن، مخلوطهای خاکی گفته می شود. نمی توان برای همه گیاهان زینتی یک ترکیب خاکی پیشنهاد کرد؛ اما برخی پرورش دهندگان گیاهان آپارتمانی یک ترکیب خاکی را پیشنهاد کرده اند که در صورت دسترسی نداشتن به فرمول خاکی مناسب گل ها می توان از آن استفاده کرد. این ترکیب خاکی عبارت است از: یک چهارم خاک باغچه + یک چهارم خاک برگ + یک چهارم کود
پوسیده دامی + یک چهارم ماسه.مخلوطهای خاکی استفاده شده برای گل های آپارتمانی، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی متفاوتی دارند که میتوان به اسیدیته و همچنین میزان املاح موجود در آن (EC) اشاره کرد. گیاهان آپارتمانی را از نظر حساسیت به اسیدیته خاک به دو گروه عمده تقسیم بندی می کنند:
1. گیاهان آهک گریز
این گیاهان در محیط اسیدی، رشد مناسبی دارند. به طور کلی خیلی از گیاهان آپارتمانی که برای گل هایشان پرورش می یابند، در این دسته قرار می گیرند. آزالیا، گاردنیا، گلوکسینیا، هورتنسیا و سوسن از این گروه محسوب می شوند. برخی از گیاهان برگزینتی مانند حسن یوسف و سرخس نیز در این دسته قرار دارند. این گیاهان را باید تا می شود، با آب باران یا آب جوشیده سرد آبیاری کرد. ترکیب کلی مناسب برای گیاهان آهک گریز: دو قسمت پیت + یک قسمت کمپوست + یک قسمت خاک برگ.
۲. گیاهان آهک دوست
این گیاهان در محیط قلیایی رشد مناسبی می کنند. کاکتوسها، داوودی و سنبل از جمله این گیاهان هستند. این گیاهان را می توان با آب معمولی آبیاری کرد.ترکیب کلی مناسب برای گیاهان آهک دوست: یک قسمت خاک باغچه + یک قسمت خاک برگ + سه قسمت ماسه.
ضدعفونی کردن خاک
ضدعفونی کردن بستر کاشت به منظور از بین بردن عوامل بیماری زا صورت می گیرد. برای ضدعفونی کردن خاک روش هایی از جمله ضدعفونی کردن به کمک حرارت مستقیم، به کمک آفتاب و همچنین با سموم شیمیایی وجود دارد. ساده ترین روش برای ضدعفونی کردن خاک در منزل، ریختن خاک مرطوب در یک دیگ و حرارت دادن آن در دمای ۷۵ تا ۸۰ درجه سانتی گراد به مدت نیم ساعت است. در ضدعفونی با سموم شیمیایی از انواع قارچ کش های موجود در بازار
استفاده می کنیم که البته به دلیل خطرهای احتمالی، در منزل توصیه نمی شود. در ضدعفونی با آفتاب ابتدا باید بستر کاشت را مرطوب کنیم. سپس آن را در محلی آفتاب گیر مثل پشت بام روی همدیگر انباشته کنیم و بعد با پلاستیک کاملا بپوشانیم. این عمل در تابستان انجام می گیرد و زمانی که باید خاک زیر پلاستیک باشد، سه تا چهار ماه است. ضدعفونی خاک با آفتاب، سالم ترین نوع ضدعفونی است؛ اما عیب عمده آن طولانی بودن مدتش است.

  • سعید ابراهیمی
  • ۰
  • ۰

پرورش بن سای

خاک مناسب بونسای


خاک محیطی است که گیاه در آن رشد می کند. سلامتی کامل گیاه بستگی به کیفیت خاکی دارد که در آن رشد می کند. برای پرورش دهندگان بونسای بسیار ضروری است که دانسته هایی پایه ای در مورد تهیه خاک داشته باشند. بنابراین ما باید مخلوط خاکی مناسب را از مواد موجود تهیه نماییم. این مخلوط باید نیاز های اولیه گیاه را مانند آب و اکسیژن برای ریشه ها و مواد غذایی در فرم عناصر معدنی را تهیه نماییم . بافت خاک بایستی به اندازه کافی درشت باشد تا آب بتواند به راحتی زهکشی شود. در عین حال باید مقداری آب در خود نگه دارد تا گیاه در طول روز خشک نشود. اگر آب زیاد در بین ذرات خاکی باقی بماند، موجب پوسیدگی و از بین رفتن ریشه های ظریف خواهد شد. انباشت آب برای گیاه بسیار مضر خواهد بود و جلوی رسیدن هوا را به ریشه های گیاه می گیرد و موجب خفگی گیاه خواهد شد.
تکه های شکسته سفال یا آجر برای خاک های قهوه ای مایل به قرمزی به کار می رود که بافت خیلی ریز و چسبناکی ندارند. در حالی که شن های درشت رودخانه برای خاک های گلی و خاکستری به کار می روند. شن و تکه های کوچک آجر به تنهایی باعث ایجاد یک زهکش مناسب نمی شود. اما به تشکیل تعداد زیادی ریشه های کوچک غذا دهنده کمک می کند و در گلدان کوچک بونسای این ریشه های ظریف، توانایی جذب آب، اکسیژن و مواد غذایی را افزایش می دهند. همچنین تکه های آجر و سفال نیز مقداری رطوبت در سوراخ های جذبی خود نگه می دارند. کود گیاهی پوسیده و یا کمپوست کاه برگ، برای حفظ تعادل غذایی گیاه در طول زمان قابل توجه است. گهگاه نیز می توان با کمی کود های آلی و غیر آلی آنها را تغذیه نمود . چگونه خودمان خاک بونسای درست کنیم؟ خاک مزرعه یا باغچه مواد غذایی مناسب را برای حفظ ریشه تدارک می بینند و از این بابت مناسب می باشند. خاک خوب برای بونسای شامل سه قسمت خاک باغچه، سه قسمت کود، دو قسمت تکه های شکسته و خرد شده سفال یا اجر می باشد که این مخلوط خاکی برای تعداد کثیری از گیاهان مناسب می باشد. برای تهیه خاک بونسای در روش ژاپنی از هفت نوع الک استفاده می شود که خاک را در هفت درجه مختلف الک می کند. اما تجربه ما نشان داده است که به این تعداد مختلف از خاک نیازی نیست. مخلوط خاکی را ابتدا کاملا خشک نمایید. توده های بزرگ خاکی را بکوبید تا خرد شوند، ابتدا از الک درشت استفاده کنید.(۲| سوراخ در هر ۲ . ۵ سانتی متر) و سنگ های درشت و باقی مانده از الک را دور بریزید. حال مخلوط خاک جدید را از الک ریز تر (۴ سوراخ در هر ۲. ۵ سانتیمتر) عبور دهید. باقی مانده خاک موجود درون الک را درون گلدانی بریزید که به عنوان خاکی زمخت و درشت بافت در کف گلدان قرار خواهد گرفت. این خاک زهکشی را بهبود می بخشد و با نام خاک تحتانی شناخته می شود. باقی مانده خاک را که الک شده است از الک بسیار ریز تری( ۳۲ سوراخ در هر ۲ . ۵ سانتیمتر) عبور دهید. خاک های بسیار ریز تری از این الک عبور خواهد کرد. جداسازی خاک های بسیار ریز واجد اهمیت خاصی است زیرا این خاک ها تمایل دارند که در جذب آب و مسدود کردن هوای خاک اختلال ایجاد کنند و این کار را به وسیله مسدود کردن راه های زهکشی انجام می دهند.مخلوط خاکی که در بالا باقی می ماند از یک الک که دارای ۱۶ سوراخ در هر ۲. ۵ سانتیمتر است عبور دهید. مخلوط خاکی که از این الک گذر می کند خاک سطحی نامیده می شود و به عنوان لایه نهایی در خاک بونسای استفاده می شوند. خاک باقی مانده در الک، خاک وسطی نامیده می شود و مهمترین خاک برای پر کردن گلدان های بونسای می باشد. نسبت مخلوط خاکی بونسای به علت نیاز های ویژه بعضی از گیاهان ممکن است تغییر کند. برای مثال مخروطیان نیاز به خاک خشک تری دارند. بنابراین بایستی تکه های خرد شده سفال یا شن بیشتری به خاک وسطی اضافه شود تا زهکشی سرعت بیشتری یابد.
در مورد گیاهانی که آب بیشتری نیاز دارند، خاک و مخلوط کردی بیشتری به خاک وسطی اضافه می نماییم. این سبک تنظیم کردن، همچنین به پرورش دهندگان بونسای در آبیاری گیاهان در طول زمان کمک می کند و زحمت کنترل روزانه شرایط خاکی بونسای های مختلف در طول روز را نیز ندارد.

آبیاری بونسای


آبیاری بونسای برای آبیاری بونسای به آبپاشی با لوله ای بلند و نازل های ریز (سوراخ های ریز آب پاش( متصل به آن نیازمندیم. مانند آبپاش باغبانی یا آبپاش گلدانی. نازل ها بونسای را بدون تخریب خاک آبیاری می کنند. یعنی آب را با فشار جزیی و خیلی ملایم روی خاک می ریزند. بونسای کوچک بیشتر از بونسای بزرگ آب می خواهد. زیرا خاکش زود خشک می شود.
همچنین برخی از گیاهان مانند شاه پسند درختی، بیشتر از گیاهان دیگر به آبیاری نیازمندند. آبیاری بونسای تا آنجا باید انجام شود که خاک از آب اشباع شده و آب اضافی از سوراخ های زهکشی خارج شود. این کار باید هر روز صبح به غیر از فصل بارندگی انجام شود. در فصل بارندگی هم هر گاه سطح خاک خشک شد باید آبیاری انجام شود. در کل نباید سطح خاک بونسای خشک بماند. از طرفی لازم است که بونسای از باران های شدید حفظ شود چرا که چنین بارانی شاخه های ضعیف بونسای را شکسته و خاک گلدان را نیز شستشو می دهد. از طرفی آبیاری بیش از اندازه موجب می شود تا شاخه ها | بیش از اندازه طویل شوند و برگها گوشتی شوند. در حالی که هدف ما در بونسای تولید گیاهی متراکم و پر رشد است، در مناطق نیمه گرمسیری در ساعات بعد از ظهر هم باید بونسای را آبیاری نمود. این کار را با اسپری کردن از بالای گیاه صورت دهید تا برگها شسته شوند و تازه و شاداب دیده شوند . به هر حال بهتر است که این کار به آهستگی انجام شود تا هم روش صحیح آبیاری را یاد بگیرید و هم از کافی بودن آب داده شده به گیاه برای سلامتی کل گیاه مطمئن شوید. اگر توده ریشه ای درخت و تار های کشنده آن خشک شوند درخت خواهد مرد و برای حفظ و نگهداری آن دیگر نمی توان کاری انجام داد. بونسای هایی که برای مدت ها و بصورت عاشقانه ای آبیاری و مراقبت گردیده اند، قادرند بر بینندگان خود تأثیرات عمیق و پایدار بگذارند بویژه اگر دارای عمرهایی بیش از یک قرن بوده و از پرورش دهندگانی به دیگران دست به دست شده باشند . از طرفی هر گونه ایجاد استرس بر بخش های شاخ و برگی گیاه بر سیستم ریشه ای کوچک آن نیز تأثیر خواهد گذاشت و سیستم ریشه ای کوچک و سطحی تر بیش از سیستم ریشه ای عمیق تر و گسترده تر آسیب خواهد دید زیرا قادر به تأمین رطوبت کافی برای شاخ و برگ ها بویژه اگر در معرض جریان هوای خشک قرار گیرند، نمی باشد از طرف دیگر، از دلایل عمده مرگ درختان بونسای، آبیاری بی رویه می باشد زیرا برخی افراد به اشتباه می پندارند چونکه درختان در گلدانهای کوچک پرورش داده شده اند حتما باید دائما آبیاری گردند در صورتیکه براساس گونه های گیاهی انتخاب شده، شرایط محیطی، نوع خاک، اندازه گلدان و محل استقرار بونسای می توان آبیاری لازم را بصورت های مختلف از دو بار در روز تا یکبار در هفته تغییر داد و عموما باید سطح خاک آن بعمق ۱ - ۰ . ۵ اینچ قبل از هر آبیاری بطور کامل خشک شده باشد . آبیاری به روش مه پاشی با اسپری کننده ها بر روی شاخ و برگ گیاه کمک چندانی به رفع مشکلات کمبود آب برای بونسای نخواهد بود اما روش مناسبی برای افزایش رطوبت محیط گیاه خواهد شد . بهتر است بخش زیرین گلدان را بطور کامل در درون ظرف آب قرار دهید زیرا از این طریق مانع شسته شدن ذرات خاک نیز خواهید شد.
در برخی از موارد، سینی پر از سنگریزه ای که برای سهولت انجام زهکشی در زیر گلدانها قرار داده می شود بعنوان منبع بهبود رطوبت محیط عمل نموده و بهتر است سنگریزه های انرا بصورت هفتگی شسته و تمیز نمود و یا اینکه سینی حاوی بونسای را بطرف یکی از گوشه های آن که دارای منفذ است به کمک قطعه ای آجر یا سرامیک برای تسهیل زهکشی بصورت شیبدار در آورد. قرار دادن ورقه های پلاستیکی بر روی چوب های «T» شکل در بالای درخت بونسای نیز باعث افزایش رطوبت محیط اطراف گیاه خواهد شد اما بطور کلی در هنگام آبیاری ها از پرتاب شدن ذرات خاک که در اثر پاشش آب ممکن است روی دهد، باید ممانعت بعمل آید .

  • سعید ابراهیمی
  • ۰
  • ۰

بسترهای کاشت گیاهان گلدانی


گیاهان، آب و مواد معدنی ضروری خود را از بستر کاشت تأمین می کنند. بسترهای کاشت گوناگونی از قبیل خاک باغچه، خاکبرگ، خاک کوش، پرلایت، ورمی کولایت، کوکوپیت، پیت ماس، کود دامی و ... وجود دارد. اکثر گیاهان برای رشد مناسب به ترکیبی از چند نوع بستر کاشت نیاز دارند. در این بخش به طور مختصر برخی از بسترهای کاشت گیاهان آپارتمانی توضیح داده میشود.
خاک باغچه
کشت وکار هرساله باغچه ها و اضافه کردن مقادیری کود دامی به خاک آنها و پوسیدن بقایای گیاهی موجود در آنها موجب شده است که خاک باغچه به عنوان یکی از اجزای مخلوط خاکی خیلی از گل های آپارتمانی استفاده شود. برای استفاده از خاک باغچه لازم است از لایه های بالای خاک استفاده کنیم.
خاک برگ

این خاک در نتیجه تجزیه و پوسیده شدن برگ درختان به وجود می آید. این خاک از نظر مواد غذایی ضعیف است؛ اما به عنوان سبک کننده ترکیب خاکی و برای جذب رطوبت بیشتر در خاک، در اکثر ترکیب های خاکی استفاده می شود. برای تهیه خاک برگ باید برگ درختان را در گودالی بریزیم. در منازل می توانیم از ظروف بزرگ نظیر بشکه های فلزی یا پلی اتیلنی در حیاط یا پشت بام استفاده کنیم. سپس به صورت لایه ای، مقدار کمی آهک و همچنین کود اوره به همراه آب به آن اضافه کنیم. در پایان آنها را فشرده می کنیم و رویشان را با لایه ای از خاک می پوشانیم. بعد از سه تا چهار ماه، خاک برگ را به هم می زنیم و مجددا آبپاشی و فشرده می کنیم. در طول یک سال، این عمل را سه تا چهار بار تکرار می کنیم و پس از آن بعد از الک کردن، خاک برگ برای استفاده آماده است.
کمپوست
امروزه پس مانده های مواد غذایی منازل در شهرها به خصوص شهرهای پرجمعیت را پس از جمع آوری و طی مراحلی، به نوعی بستر کاشت تبدیل می کنند که مواد غذایی لازم برای گیاه را دارد و کمپوست نامیده می شود. کمپوست ها به انواع مختلفی از قبیل ورمی کمپوست و کمپوست گوگرددار تقسیم شده، تحت عنوان کود آلی عرضه می شوند و در ترکیب مخلوط خاکی گلدان از آنها استفاده می کنند.
پیت
بقایای گیاهان آبی مردایی است که به شکل نیمه پوسیده تا کاملا پوسیده عرضه می شود. پیت ها ظرفیت خوبی برای نگهداری آب دارند و دارای انواع مختلفی هستند که از آن جمله میتوان به پیت خزه و کوکوپیت اشاره کرد. ١. پیت خزه: رنگ قهوهای دارد و ظرفیت نگهداری آب آن حدود ده برابر وزن خشکش است. از این ماده بیشتر برای افزایش نگهداری آب در خاک استفاده می شود. قبل از استفاده از پیت خزه، باید آن را تکه تکه و مرطوب کنیم. ٢. کوکوپیت: از پوسته نارگیل به دست می آید و در مخلوط خاکی از آن استفاده می شود. این ماده ظرفیت خوبی برای نگهداری آب دارد.
پرلیت
این ماده منشأ آتشفشانی دارد و حدود سه تا چهار برابر وزنش آب جذب می کند. پرلیت به منظور افزایش هوای مخلوطهای خاکی و سبک کردن آنها استفاده می شود.
ماسه
به ذراتی گفته می شود که حداکثر قطر ذرات آن ۲ میلی متر باشد. ماسه رودخانه ای که اصطلاحا ماسه سیاه نامیده می شود، در باغبانی برای افزایش نفوذپذیری مخلوط خاکی و همچنین ریشه دار کردن قلمه ها استفاده میشود.
کود دامی
کود جامد دامی که در ترکیب مخلوط خاکی استفاده می شود، بهتر است از نوع کود گاوی باشد. کود دامی باید حتما به صورت پوسیده استفاده شود. همچنین از کود پرندگان در طول دوره پرورش گیاهان به عنوان کود سرک می توان استفاده کرد.
مخلوطهای خاکی
گیاهان آپارتمانی برای رشد مناسب به ترکیبی از انواع خاکهای ذکرشده نیاز دارند که به آن، مخلوطهای خاکی گفته می شود. نمی توان برای همه گیاهان زینتی یک ترکیب خاکی پیشنهاد کرد؛ اما برخی پرورش دهندگان گیاهان آپارتمانی یک ترکیب خاکی را پیشنهاد کرده اند که در صورت دسترسی نداشتن به فرمول خاکی مناسب گل ها می توان از آن استفاده کرد. این ترکیب خاکی عبارت است از: یک چهارم خاک باغچه + یک چهارم خاک برگ + یک چهارم کود
پوسیده دامی + یک چهارم ماسه.مخلوطهای خاکی استفاده شده برای گل های آپارتمانی، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی متفاوتی دارند که میتوان به اسیدیته و همچنین میزان املاح موجود در آن (EC) اشاره کرد. گیاهان آپارتمانی را از نظر حساسیت به اسیدیته خاک به دو گروه عمده تقسیم بندی می کنند:
1. گیاهان آهک گریز
این گیاهان در محیط اسیدی، رشد مناسبی دارند. به طور کلی خیلی از گیاهان آپارتمانی که برای گل هایشان پرورش می یابند، در این دسته قرار می گیرند. آزالیا، گاردنیا، گلوکسینیا، هورتنسیا و سوسن از این گروه محسوب می شوند. برخی از گیاهان برگزینتی مانند حسن یوسف و سرخس نیز در این دسته قرار دارند. این گیاهان را باید تا می شود، با آب باران یا آب جوشیده سرد آبیاری کرد. ترکیب کلی مناسب برای گیاهان آهک گریز: دو قسمت پیت + یک قسمت کمپوست + یک قسمت خاک برگ.
۲. گیاهان آهک دوست
این گیاهان در محیط قلیایی رشد مناسبی می کنند. کاکتوسها، داوودی و سنبل از جمله این گیاهان هستند. این گیاهان را می توان با آب معمولی آبیاری کرد.ترکیب کلی مناسب برای گیاهان آهک دوست: یک قسمت خاک باغچه + یک قسمت خاک برگ + سه قسمت ماسه.
ضدعفونی کردن خاک
ضدعفونی کردن بستر کاشت به منظور از بین بردن عوامل بیماری زا صورت می گیرد. برای ضدعفونی کردن خاک روش هایی از جمله ضدعفونی کردن به کمک حرارت مستقیم، به کمک آفتاب و همچنین با سموم شیمیایی وجود دارد. ساده ترین روش برای ضدعفونی کردن خاک در منزل، ریختن خاک مرطوب در یک دیگ و حرارت دادن آن در دمای ۷۵ تا ۸۰ درجه سانتی گراد به مدت نیم ساعت است. در ضدعفونی با سموم شیمیایی از انواع قارچ کش های موجود در بازار
استفاده می کنیم که البته به دلیل خطرهای احتمالی، در منزل توصیه نمی شود. در ضدعفونی با آفتاب ابتدا باید بستر کاشت را مرطوب کنیم. سپس آن را در محلی آفتاب گیر مثل پشت بام روی همدیگر انباشته کنیم و بعد با پلاستیک کاملا بپوشانیم. این عمل در تابستان انجام می گیرد و زمانی که باید خاک زیر پلاستیک باشد، سه تا چهار ماه است. ضدعفونی خاک با آفتاب، سالم ترین نوع ضدعفونی است؛ اما عیب عمده آن طولانی بودن مدتش است.

  • سعید ابراهیمی
  • ۰
  • ۰

نام فارسی : شفلرا (درخت چتر)

نام علمی : Schefflera actinophylla

نام انگلیسی : Octopus tree – Australian ivy palm

خانواده :‍ Aralia ceae

روش تکثیر: قلمه از انتهای شاخه به طول12-8cm در اواسط تابستان

نوع خاک: خاک باغچه + کود خاک برگ یا خاک باغچه +کود دامی پوسیده

شکل ظاهری برگ وگل: همیشه سبز، رشد آهسته ،تک ساقه ای وبرگهای مرکب،پنجه ای که از پنج برگچه مستطیلی تا تخم مرغی به رنگ سبز براق تشکیل شده که از که از یک نقطه خارج می شوند و گاهی به صورت چماقی تولید میشود ولی در برگچه های جوان تعداد برگچه ها 3 تا 7عدد می باشد .(دو نوع سبز و ابلق طاس در محلات تولید می شود)

نیازهای محیطی:

دما : متوسط13 درجه سانتیگراد

نور : متوسط تا کم

آبیاری : متوسط

آفات و بیماریها: حشرات سپر دار ،تریپس و شپشکهای آرد آلود تحت شرایط گلخانه ممکن است مشکل ساز باشند.

 

بسیاری از افرادی که عاشق گل وگیاه هستند دوست دارند که خودشان درمنزل گیاهان مورد علاقه شان را تکثیر کنند البته این کار برای گیاهانی مثل حسن یوسف، تپوس، گندمی و..ساده تر است اما قلمه برخی دیگراز گیاهان به سختی ریشه دار می شوند و درخانه آپارتمان که شرایط گلخانه وجود ندارد، قلمه آن ها خیلی زود می پوسد ازبین می رود.


پیش از این با این گل شفلرا آشنا شدید. برای تکثیراین گونه گیاهان از روش خوابانیدن استفاده می کنیم .دراین روش معمولا ساقه ای را که به گیاه مادری متصل است درون خاک زراعی یا پیت قرار می دهیم تا ریشه دار شود .
 

مزیت این روش این است که کلیه مواد غذایی و آب توسط گیاه مادر به شاخه خوابیده شده ارسال شده تا شاخه مورد نظرریشه دار شود و بعد از ریشه دار شدن آن را از گیاه مادر جدا کرده و در گلدان جداگانه ای کشت می کنیم.

روش خوابانیدن برای گل های باغچه ای مثل انواع یاس و پیچ به راحتی انجام می شود چون ساقه این گیاهان به آسانی خم شده و درخاک قرار می گیرد .
اما بسیاری از گل های آپارتمانی ساقه محکم و ایستاده دارند و ما نمی توانیم ساقه آنها را خم کرده و در خاک گلدان قرار دهیم به همین خاطر از روش خوابانیدن هوایی برای آنها استفاده می کنیم .
برای اینکار شاخه هایی با قطرحدود 8 تا 20 سانتی متر را که جوان و قوی هستند انتخاب کرده سپس ما بین دوجوانه برشی سطحی به طول حدود 2 سانتی متر از پایین به بالا ایجاد می کنیم؛ این برش باید در داخل پوست ساقه شکاف ایجاد کند.

برای ساقه های قطورتر، می توان 2 تا 3 برش ایجاد کرد سپس محل برش داده شده را با خزه مرطوب می پوشانیم .
بهتر است مابین لایه پوست و چوب گیاه مانعی مثل یک تکه چوب نازک قرار داده شود در صورتی که هورمون ریشه زایی در اختیار دارید محل برش را به آن آغشته نمایید تا ریشه دهی بهتر و سریعترانجام شود.

بعد از قرار دادن خزه مرطوب باید روی آن را با پلاستیک بپوشانید و قسمت پایین پلاستیک را با چسب نواری محکم کنید .
قسمت بالای پلاستیک را با نخ گره بزنید تا درصورتی که خزه خشک شد بتوانید پلاستیک را باز کرده ومقدار کمی آب بر روی آن اسپری کنید.
بعد از حدود 40 الی 60 روز محل برش داده شده ریشه دار می شود وشما می توانید شاخه را ازقسمت زیرین ریشه قطع کنید و درگلدان جدید کشت نمایید ازاین روش برای تکثیرگیاهانی مثل انواع فیکوس، کروتن، شفلرا، آزالیا و..استفاده کنید.

 

 

برچسب :  خرید اینترنتی گل , سفارش گل گل فروشی در تهران خرید گل آنلاین , ارسال گل 

  • سعید ابراهیمی
  • ۰
  • ۰

 بسترهای کاشت گیاهان گلدانی


گیاهان، آب و مواد معدنی ضروری خود را از بستر کاشت تأمین می کنند. بسترهای کاشت گوناگونی از قبیل خاک باغچه، خاکبرگ، خاک کوش، پرلایت، ورمی کولایت، کوکوپیت، پیت ماس، کود دامی و ... وجود دارد. اکثر گیاهان برای رشد مناسب به ترکیبی از چند نوع بستر کاشت نیاز دارند. در این بخش به طور مختصر برخی از بسترهای کاشت گیاهان آپارتمانی توضیح داده میشود.
خاک باغچه
کشت وکار هرساله باغچه ها و اضافه کردن مقادیری کود دامی به خاک آنها و پوسیدن بقایای گیاهی موجود در آنها موجب شده است که خاک باغچه به عنوان یکی از اجزای مخلوط خاکی خیلی از گل های آپارتمانی استفاده شود. برای استفاده از خاک باغچه لازم است از لایه های بالای خاک استفاده کنیم.
خاک برگ

این خاک در نتیجه تجزیه و پوسیده شدن برگ درختان به وجود می آید. این خاک از نظر مواد غذایی ضعیف است؛ اما به عنوان سبک کننده ترکیب خاکی و برای جذب رطوبت بیشتر در خاک، در اکثر ترکیب های خاکی استفاده می شود. برای تهیه خاک برگ باید برگ درختان را در گودالی بریزیم. در منازل می توانیم از ظروف بزرگ نظیر بشکه های فلزی یا پلی اتیلنی در حیاط یا پشت بام استفاده کنیم. سپس به صورت لایه ای، مقدار کمی آهک و همچنین کود اوره به همراه آب به آن اضافه کنیم. در پایان آنها را فشرده می کنیم و رویشان را با لایه ای از خاک می پوشانیم. بعد از سه تا چهار ماه، خاک برگ را به هم می زنیم و مجددا آبپاشی و فشرده می کنیم. در طول یک سال، این عمل را سه تا چهار بار تکرار می کنیم و پس از آن بعد از الک کردن، خاک برگ برای استفاده آماده است.
کمپوست
امروزه پس مانده های مواد غذایی منازل در شهرها به خصوص شهرهای پرجمعیت را پس از جمع آوری و طی مراحلی، به نوعی بستر کاشت تبدیل می کنند که مواد غذایی لازم برای گیاه را دارد و کمپوست نامیده می شود. کمپوست ها به انواع مختلفی از قبیل ورمی کمپوست و کمپوست گوگرددار تقسیم شده، تحت عنوان کود آلی عرضه می شوند و در ترکیب مخلوط خاکی گلدان از آنها استفاده می کنند.
پیت
بقایای گیاهان آبی مردایی است که به شکل نیمه پوسیده تا کاملا پوسیده عرضه می شود. پیت ها ظرفیت خوبی برای نگهداری آب دارند و دارای انواع مختلفی هستند که از آن جمله میتوان به پیت خزه و کوکوپیت اشاره کرد. ١. پیت خزه: رنگ قهوهای دارد و ظرفیت نگهداری آب آن حدود ده برابر وزن خشکش است. از این ماده بیشتر برای افزایش نگهداری آب در خاک استفاده می شود. قبل از استفاده از پیت خزه، باید آن را تکه تکه و مرطوب کنیم. ٢. کوکوپیت: از پوسته نارگیل به دست می آید و در مخلوط خاکی از آن استفاده می شود. این ماده ظرفیت خوبی برای نگهداری آب دارد.
پرلیت
این ماده منشأ آتشفشانی دارد و حدود سه تا چهار برابر وزنش آب جذب می کند. پرلیت به منظور افزایش هوای مخلوطهای خاکی و سبک کردن آنها استفاده می شود.
ماسه
به ذراتی گفته می شود که حداکثر قطر ذرات آن ۲ میلی متر باشد. ماسه رودخانه ای که اصطلاحا ماسه سیاه نامیده می شود، در باغبانی برای افزایش نفوذپذیری مخلوط خاکی و همچنین ریشه دار کردن قلمه ها استفاده میشود.
کود دامی
کود جامد دامی که در ترکیب مخلوط خاکی استفاده می شود، بهتر است از نوع کود گاوی باشد. کود دامی باید حتما به صورت پوسیده استفاده شود. همچنین از کود پرندگان در طول دوره پرورش گیاهان به عنوان کود سرک می توان استفاده کرد.
مخلوطهای خاکی
گیاهان آپارتمانی برای رشد مناسب به ترکیبی از انواع خاکهای ذکرشده نیاز دارند که به آن، مخلوطهای خاکی گفته می شود. نمی توان برای همه گیاهان زینتی یک ترکیب خاکی پیشنهاد کرد؛ اما برخی پرورش دهندگان گیاهان آپارتمانی یک ترکیب خاکی را پیشنهاد کرده اند که در صورت دسترسی نداشتن به فرمول خاکی مناسب گل ها می توان از آن استفاده کرد. این ترکیب خاکی عبارت است از: یک چهارم خاک باغچه + یک چهارم خاک برگ + یک چهارم کود
پوسیده دامی + یک چهارم ماسه.مخلوطهای خاکی استفاده شده برای گل های آپارتمانی، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی متفاوتی دارند که میتوان به اسیدیته و همچنین میزان املاح موجود در آن (EC) اشاره کرد. گیاهان آپارتمانی را از نظر حساسیت به اسیدیته خاک به دو گروه عمده تقسیم بندی می کنند:
1. گیاهان آهک گریز
این گیاهان در محیط اسیدی، رشد مناسبی دارند. به طور کلی خیلی از گیاهان آپارتمانی که برای گل هایشان پرورش می یابند، در این دسته قرار می گیرند. آزالیا، گاردنیا، گلوکسینیا، هورتنسیا و سوسن از این گروه محسوب می شوند. برخی از گیاهان برگزینتی مانند حسن یوسف و سرخس نیز در این دسته قرار دارند. این گیاهان را باید تا می شود، با آب باران یا آب جوشیده سرد آبیاری کرد. ترکیب کلی مناسب برای گیاهان آهک گریز: دو قسمت پیت + یک قسمت کمپوست + یک قسمت خاک برگ.
۲. گیاهان آهک دوست
این گیاهان در محیط قلیایی رشد مناسبی می کنند. کاکتوسها، داوودی و سنبل از جمله این گیاهان هستند. این گیاهان را می توان با آب معمولی آبیاری کرد.ترکیب کلی مناسب برای گیاهان آهک دوست: یک قسمت خاک باغچه + یک قسمت خاک برگ + سه قسمت ماسه.
ضدعفونی کردن خاک
ضدعفونی کردن بستر کاشت به منظور از بین بردن عوامل بیماری زا صورت می گیرد. برای ضدعفونی کردن خاک روش هایی از جمله ضدعفونی کردن به کمک حرارت مستقیم، به کمک آفتاب و همچنین با سموم شیمیایی وجود دارد. ساده ترین روش برای ضدعفونی کردن خاک در منزل، ریختن خاک مرطوب در یک دیگ و حرارت دادن آن در دمای ۷۵ تا ۸۰ درجه سانتی گراد به مدت نیم ساعت است. در ضدعفونی با سموم شیمیایی از انواع قارچ کش های موجود در بازار
استفاده می کنیم که البته به دلیل خطرهای احتمالی، در منزل توصیه نمی شود. در ضدعفونی با آفتاب ابتدا باید بستر کاشت را مرطوب کنیم. سپس آن را در محلی آفتاب گیر مثل پشت بام روی همدیگر انباشته کنیم و بعد با پلاستیک کاملا بپوشانیم. این عمل در تابستان انجام می گیرد و زمانی که باید خاک زیر پلاستیک باشد، سه تا چهار ماه است. ضدعفونی خاک با آفتاب، سالم ترین نوع ضدعفونی است؛ اما عیب عمده آن طولانی بودن مدتش است.

  • سعید ابراهیمی
  • ۰
  • ۰

طبقه بندی گیاهان

طبقه بندی گیاهان


سلسله گیاهی شامل نباتات متنوعی است که انسان از زمان های قدیم برای بهره برداری بهتر،
اقدام به دسته بندی آنها کرده است. دانشمندان این طبقه بندی را طی سالیان متمادی با معیارهای مختلفی صورت داده اند. یکی از این تقسیم بندی ها، طبقه بندی علمی است که در آن،شباهت ها و اختلاف های ظاهری و ساختمانی گیاهان مبنای تقسیم بندی گیاهان است و در منابع علمی استفاده میشود.در طبقه بندی گیاهان باغبانی، معیارهای متفاوتی استفاده شده است: طول عمر، محل پرورش و دیگر عوامل مؤثر در رشد گیاه.
طبقه بندی گیاهان بر اساس
طول عمر
1. گیاهان یکساله: گیاهانی هستند که دوره رشد آنها از کاشت بذر تا گل دهی و تولید بذر، یک سال طول می کشد. گل اطلسی و مینا و بسیاری از گل های باغچه از این گروه هستند.
۲. گیاهان دوساله: طول دوره رشد این گیاهان از کاشت بذر تا گل دهی و تولید بذر، دو سال طول می کشد. این گروه از گیاهان معمولا در سال اول، رشد رویشی دارند و در سال دوم، گل و بذر تولید می کنند. از جمله این گیاهان می توان به شب بو و قرنفل اشاره کرد.
٣. گیاهان چندساله: طول مدت عمر این گیاهان بیش از دو سال است و گیاهان دائمی محسوب می شوند. اکثر گیاهان آپارتمانی جزو این گروه از گیاهان باغبانی هستند.
طبقه بندی گیاهان زینتی بر اساس محل پرورش
1. گیاهان باغچه ای و فضای آزاد: این گروه از گیاهان به علت مقاومت در برابر عوامل محیطی فضای آزاد، در باغچه کشت می شوند. این گیاهان به دو دسته گیاهان چوبی و علفی تقسیم بندی می شوند و آنها نیز در دسته های متعددی قرار می گیرند. گیاهان متعددی از جمله بنفشه فرنگی، رعنا زیبا و جعفری در این گروه هستند.
۲. گیاهان گلخانه ای: این گیاهان تحمل تغییرات زیاد عوامل محیطی از قبیل دما و نور را ندارند و برای رشد مناسب، در گلخانه یا محل هایی که تغییرات عوامل محیطی در آنجا کمتر است مانند آپارتمان ها، نگهداری می شوند. این گروه از گیاهان به دسته های مختلفی تقسیم می شوند که گل ها و گیاهان درون خانه ای (آپارتمانی) یکی از این دسته هاست. گل ها و گیاهان آپارتمانی تنوع زیادی داشته، دو گروه عمده دارند:
فصل دوم : آشنایی با عوامل محیطی مؤثر در رشد گیاهان
در رشد گیاهان، عوامل متعددی دخالت دارد. این عوامل شامل دو دسته عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی است. عوامل ارثی بیانگر استعدادهای بالقوه گیاه است و عوامل محیطی زمینه بروز این استعدادها را فراهم می کند. در صورتی که عوامل محیطی شناسایی و به مقدار لازم
برای گیاه فراهم شود، رشد گیاه حداکثر خواهد بود. عوامل محیطی مؤثر بر رشد گیاهان عبارت
است از: نور، دما، آب، رطوبت نسبی هوا و خاک. به طور مختصر به این عوامل اشاره می شود:
نور
نوعی انرژی است که از خورشید ساطع می شود و برای اعمال حیاتی گیاه همانند فتوسنتز لازم است. اگرچه نور نقش مهمی در رشد گیاه بر عهده دارد، اشعه مستقیم آن برای اکثر گیاهان آپارتمانی مضر است. عکس العمل گیاه نسبت به نور از سه جنبه شدت نور، طول مدت تابش و نورگرایی بررسی می شود. گیاهان از نظر عکس العمل به هر کدام از این جنبه ها به گروههای مختلفی تقسیم می شوند که در اینجا به تقسیم بندی آنها از نظر شدت نور و طول مدت تابش می پردازیم. گیاهان از نظر شدت تابش نور به سه دسته تقسیم می شوند: 1. گیاهان سایه دوست: این گیاهان به نور مستقیم آفتاب نیاز ندارند؛ بلکه نیازمند شدت نور بین _
۲۵ تا ۵۰ درصد نور طبیعی هستند. گل هایی مانند سرخس، فیکوس، پتوس و عشقه یا پاپیتال از جمله این گیاهان هستند. این گونه گیاهان را می توان با فاصله کمی از پنجره های رو به شمال
پرورش داد.
۲. گیاهان آفتاب دوست: این گیاهان برای رشد مناسب، به شدت نوری معادل ۱۰۰درصد
نور طبیعی احتیاج دارند. کاکتوس ها، گیاهان گوشتی و رز جزو این گروه محسوب می شوند. این گونه گیاهان را باید با فاصله کمی از پنجره های رو به جنوب که بدون پرده هستند، قرار داد. ٣. گیاهان سایه آفتاب دوست: نور غیرمستقیم آفتاب نیاز نوری آنها را برطرف می کند. گیاهانی
مثل حسن یوسف، سجافی، دراسنا و خورشیدی در این دسته قرار می گیرند. این گونه گیاهان را باید در منازل در کنار پنجره های شرقی یا غربی قرار داد. تقسیم بندی گیاهان از نظر طول مدت تابش نور خورشید این چنین است: 1. گیاهان روز کوتاه: این گیاهان برای گل دهی به کمتر از ۱۲ ساعت روشنایی در شبانه روز نیازمندند. از جمله گیاهان این گروه می توان به داوودی، آزالیا و سیکلامن اشاره کرد. ۲. گیاهان روزبلند: گل دهی در این گیاهان در روزهای بلند که طول دوره روشنایی، حداقل ۱۴ ساعت در شبانه روز باشد، اتفاق می افتد. هورتانسیا، آلاماندا و اطلسی در این دسته قرار می گیرند. ٣. گیاهان بی تفاوت: تشکیل گل در این گیاهان تابع طول روز نیست. بنفشه آفریقایی، گاردنیا وآبوتیلون از جمله این گیاهان هستند.
دما
دما یکی از عوامل مهم مؤثر در رشد گیاهان است که در اعمال مختلف گیاه از قبیل فتوسنتز، تنفس، گلدهی و رنگ برگها تأثیر می گذارد. گیاهان آپارتمانی از نظر نیاز دمایی به سه گروه تقسیم می شوند: 1. گیاهانی که به هوای خنک نیاز دارند. دمای لازم برای رشد آنها حداقل ۵ تا ۸ درجه و حداکثر ۱۶ درجه سانتی گراد است. آروکاریا، آکوبا، سجافی و بنفشه از جمله این گیاهان محسوب می شود. ۲. گیاهانی که به هوای معتدل نیاز دارند. حداقل دمای لازم برای رشد آنها ۱۰ تا ۱۳ درجه و حداکثر ۲۱ درجه سانتی گراد است. هورتانسیا، آزالیا، برگ عبایی، مارچوبه، فیلودندرون و کالادیوم در این گروه قرار دارند.
٣. گیاهانی که به هوای گرم نیاز دارند. حداقل دما برای رشد این گیاهان ۱۶ درجه و حداکثر
۳۰ درجه سانتی گراد است. کاکتوس ها، آنتوریوم، دیفن باخیا، گلوکسینا و کروتن از این گروه
محسوب می شوند.
گیاه مواد معدنی ضروری خود را به شکل محلول در آب توسط ریشه جذب می کند. بخش اعظم اندام های گیاهی از آب تشکیل شده است و در صورتی که گیاه با کمبود آب مواجه شود، شادابی خود را از دست میدهد و از بین می رود. در مقابل، دادن آب زیاد به گیاه موجب بروز کمبود اکسیژن در محیط ریشه گیاه می شود و پوسیدگی ریشه و از بین رفتن گیاه را در پی خواهد داشت. همچنین کیفیت آب و میزان املاح موجود در آن نیز در گیاه تأثیر می گذارد. اینکه چه مقدار و در چه فاصله زمانی به گیاه آب بدهیم، نسبت به نوع گیاه متفاوت است که بعدا به آن اشاره خواهیم کرد.
گیاهان از نظر مقدار آب لازم به گروه های زیر تقیسم می شوند: 1. گیاهانی که به آب زیاد نیاز دارند. این گیاهان به مقدار آب زیادی نیاز دارند و بستر کاشت آنها باید همیشه مرطوب باشد. از جمله این گیاهان میتوان به نخل مرداب، کروتن، مارانتا، برخی از انواع دراسنا، هورتانسیا و سرخس اشاره کرد. ۲. گیاهان با نیاز آبی متوسط: این گروه از گیاهان می توانند خشکی را تا حدودی تحمل کنند و سطح خاک گلدان اگر خشک شود، صدمه نمی بینند؛ اما این خشکی نباید طولانی باشد. آروکاریا، بگونیا، پتوس، شفلرا، پپرومیا، بنفشه آفریقایی و فیکوس ها در این دسته از گیاهان قرار دارند. ٣. گیاهان مقاوم به خشکی: برای این گیاهان، پس از خشک شدن کامل خاک، آبیاری صورت می گیرد. البته تأخیر زیاد در آبیاری، به گیاه صدمه می زند. انواع کاکتوس، سانسوریا، یوکا، سدم و گیاهان گوشتی جزو این گروه از گیاهان محسوب می شوند.


رطوبت نسبی هوا
درصدی از رطوبت که در درجه حرارت و فشار مشخص در هوا وجود دارد، رطوبت نسبی نامیده می شود. هر چه این میزان کمتر باشد، میزان تبخیر و تعرق از گیاه و سطح خاک افزایش می یابد. گیاهان آپارتمانی از نظر نیاز به رطوبت نسبی هوا، به سه دسته تقسیم می شوند: 1. گیاهانی که نیاز زیادی به رطوبت هوا دارند. این گیاهان به رطوبت نسبی ۷۵ درصد و بیشتر نیاز دارند. از جمله این گیاهان می توان به سرخس، بنفشه آفریقایی، آگلونما، کروتن، آروکاریا، کالادیوم و فیلودندرون اشاره کرد. ۲. گیاهانی که نیاز متوسطی به رطوبت هوا دارند: برای رشد مناسب این گیاهان، رطوبت نسبی هوا باید حداقل در حدود ۵۰ درصد باشد. اینها نمونه هایی از این گیاهان هستند: برگ بیدی، سیکلامن، مارچوبه و فیتونیا. ٣. گیاهانی که نیاز کمی به رطوبت نسبی هوا دارند. این گیاهان رطوبت نسبی اندک تا ۲۵ درصد را تحمل می کنند. برخی از این گیاهان عبارت اند از کاکتوسها، برگ انجیری و گیاهان گوشتی

  • سعید ابراهیمی
  • ۰
  • ۰

آشنایی با گیاهان


شناسایی اندام های گیاه
در پرورش و نگهداری گیاهان آپارتمانی، با موجودات زنده ای به نام گیاه سروکار داریم. گیاهان تنها جاندارانی هستند که تولیدکننده اند و با استفاده از مواد ساده موجود در طبیعت و نور خورشید، مواد غذایی ضروری برای موجودات روی زمین را تأمین می کنند. پی بردن به خواسته های گیاهان، مستلزم شناخت اجزای تشکیل دهنده آنهاست. اکثر گیاهانی که در منازل و آپارتمان ها نگهداری می شوند، از نظر تقسیم بندی گیاهی جزو عالی ترین طبقه گیاهی محسوب می شوند. این گیاهان ریشه، ساقه، برگ و گل دارند. در این بخش به طور مختصر به شناسایی و شرح وظایف و عملکرد اجزای گیاه پرداخته شده است.
ریشه
اولین عضوی که پس از کاشت دانه از آن خارج می شود، ریشه است که به سمت مرکز زمین رشد می کند. ریشه از چندین قسمت تشکیل شده است: کلاهک، منطقه مریستمی، منطقه رشد طولی و منطقه تارهای کشنده. کلاهک ریشه وظیفه حفاظت از منطقه مریستمی را بر عهده دارد. منطقۂ مریستمی و منطقه رشد طولی ریشه، وظیفه رشد ریشه را بر عهده دارد و منطقه تارهای کشنده، محل اصلی جذب آب و مواد معدنی لازم برای گیاه است.
ریشه در گیاهان، چند وظیفه عمده بر عهده دارد
- جذب آب و مواد معدنی لازم برای گیاه؛
- نگهداری (استقرار) گیاه در بستر کاشت؛
- ذخیره مواد غذایی که در برخی گیاهان همانند هویج یا گل کوکب مشاهده می شود.
ساقه
جوانه اولیه بذر پس از خروج ریشه از آن ظاهر می شود و به سمت بالا رشد می کند. این قسمت، ساقه گیاه را تشکیل می دهد. وظایف عمده ساقه در گیاه عبارت است از: استوار نگه داشتن اندام های هوایی گیاه شامل برگها و گلها و میوه ها، انتقال مواد غذایی، ساختن و ذخیره مواد غذایی 
ساقه از سه بخش عمده تشکیل شده است: جوانه، گره و یقه. یقه محل اتصال ریشه به ساقه
است. گره به برآمدگی های روی ساقه جوان که برگها از آن خارج می شوند، گفته میشود.
فاصله بین هر دو گره، میان گره نامیده می شود. جوانه در حقیقت ساقه بسیار کوچکی است که
به وسیله پوشش های محکمی پوشیده شده است. جوانه ها یا انتهایی هستند یا جانبی.
ساقه در گیاهان به سه گروه عمده تقسیم می شود: ساقه هوایی، ساقه زیرزمینی و ساقه آیی. هرکدام از اینها انواع مختلفی دارند.
برگ
برگها بر اثر رشد جوانه های انتهایی و جانبی تولید می شوند. برگها از دو قسمت اصلی پهنک و دم برگ تشکیل شده اند. پهنک برگ از سه بخش تشکیل شده است: روپوست، میان برگ و دسته های آوندی (رگبرگ). مهم ترین وظیفه برگ در گیاه، عمل فتوسنتز است. در فتوسنتز، شیره خام گیاه که شامل مواد ساده آب و مواد معدنی است، به شیره پرورده (هیدراتهای کربن) تبدیل می شود. همچنین بیشترین تعرق گیاه (خروج آب به شکل بخار از سطح برگ) که موجب حرکت آب و مواد معدنی از ریشه به سمت اندام های هوایی می شود، توسط برگ صورت می گیرد.

برگهای گیاه را بر اساس شکل ظاهری، ترتیب قرار گرفتن روی ساقه، اتصال به ساقه، رگبرگ و ... تقسیم بندی می کنند.
گل دستگاه تولیدمثل گیاه است. گل مجموعه برگ های تغییر شکل یافته است که بر روی ساقه گیاه قرار می گیرد. وظیفه اصلی گل تولید میوه و دانه است. هر گل از قسمت های زیر تشکیل شده است:|
.. دم گل: گل را به ساقه متصل می کند.

۲. برگچه: در محل اتصال دم گل به ساقه وجود دارد. برگچه در برخی گیاهان همانند گل شیپوری، قیف مانند است و قسمت زینتی گل را تشکیل میدهد.
٣. نهنج: در انتهای دم گل به شکل برجسته در آمده است و محل استقرار سایر اجزای تشکیل دهنده گل است. البته در برخی گلها برجسته نیست.
۴. کاسبرگ (کاسه گل): مجموع برگ های سبز رنگی که در قسمت خارجی گل دیده می شود.


البته کاسبرگهایی نیز وجود دارد که سبزرنگ نیستند؛ مثل  گل لاله و زنبق. تعداد کاسبرگ در گیاهان متفاوت است.
۵. گلبرگ (جام گل): مجموعه برگهای رنگین که معمولا بعد از کاسبرگ قرار دارند و زیبایی
گل ها عموما از آنها نشئت می گیرد.
۶. نافه گل: اندام زایای نر گیاه محسوب می شود و شامل تعدادی پرچم است. هر پرچم از دو قسمت ساک و میله تشکیل شده است. دانه گرده که سلول جنسی نر گیاه است، در بساک پرچم تشکیل می شود.

۷. مادگی: درونی ترین بخش گل است و اندام ماده گیاه محسوب می شود. از سه بخش تشکیل شده است: کلاله، خامه و تخمدان. تخمک گیاه که سلول جنسی ماده گیاه است، در
تخمدان مادگی به وجود می آید.
تقسیم بندی های مختلفی در گیاهان بر اساس اجزای تشکیل دهنده گل صورت گرفته است. | از آن جمله می توان به تقسیم بندی گیاهان بر اساس نوع گلبرگ (جداگلبرگ، پیوست گلبرگ، |
بدون گلبرگ)، اندام زایای گل (یک پایه، دوپایه، هرمافرودیت) اشاره کرد.

  • سعید ابراهیمی
  • ۰
  • ۰

بنفشه آفریقایی

 


ژستریاسه GESNERIACEAE به آفریقای شرقی (تانزانیا) تعلق دارد. گفته شده این گیاه اول بار در سال ۱۸۹۲ توسط یک نظامی آلمانی به نام «سنت پل» در تانزانیا شناسایی شد، به همین دلیل نام سنت پلیا برای آن انتخاب گردید.
مشخصات ظاهری
اندازه گیاه در جنس های مختلف متفاوت است. رنگ گل هایش متنوع بوده و در طول سال گل میدهد.


مراقبت های لازم
نور
این گیاه بسیار دوستدار روشنایی است؛ در زمستان باید از نور کامل آفتاب بهره مند شود اما بهتر است در تابستان از تابش مستقیم آفتاب محافظت گردد. در صورتی که بخواهیم بنفشه آفریقایی  را در محیط سرپوشیده و کم نور پرورش دهیم می توانیم از لامپهای فلورسنت (مهتابی) استفاده کنیم، این لامپ ها باید در فاصله سی تا چهل سانتی متری گیاه نصب شوند. لازم نیست چراغها به طور مرتب روشن باشند، بلکه می توانید در ساعات مشخص چراغ ها را خاموش کنید. مزیت استفاده از نور مصنوعی نسبت به نور آفتاب اینست که برگها دچار سوختگی نخواهند شد.
آبیاری
در مورد مقدار آب و فاصله زمانی بین دو آبیاری عواملی چون نور، گرما، خاک، جنس و حجم گلدان و سن گیاه دخالت دارد. ریشه بنفشه آفریقایی نسبت به آب زیاد حساس است و دچار پوسیدگی می گردد. بنابراین بهتر است در مورد مقدار و دفعات آبیاری توجه بیشتری داشته باشید و این کار را با دقت و احتیاط کامل انجام دهید.

بهترین زمان برای آبیاری بنفشه آفریقایی موقعی است که خاک کاملا خشک شده و گیاه احتیاج زیادی به آب داشته باشد؛ اگر هنوز خاک خیس است به گیاه آب ندهید. با لمس کردن خاک می توانید از خشکی آن مطمئن شوید. مقدار آب در هر مرتبه آبیاری باید به اندازه ای باشد که آب از منفذ زیر گلدان خارج نشود.
از پاشیدن آب روی برگ های گیاه خودداری کنید.
یکی از روش هایی که امروزه برای آبیاری بنفشه آفریقایی مرسوم شده، استفاده از زیر گلدانی گود است. در این روش زیر گلدانی را از آب پر کنید، بعد از پانزده دقیقه آب از راه منفذ کف گلدان جذب خاک می گردد. بعد آب اضافی زیر گلدانی را خالی کنید.
خاک
برای پرورش بنفشه آفریقایی از خاکبرگ آماده استفاده کنید.
کود
در فصول گرم هر پانزده روز یک بار به وسیله غذاهای کمکی، گیاه را تقویت کنید.
تکثیر
برای ازدیاد بنفشه آفریقایی می توانید از سه روش کاشت بذر، قلمه برگ و تقسیم بوته استفاده کنید.
قلمه برگ
این یکی از بهترین و آسان ترین روشهای تکثیر بنفشه آفریقایی است. زمان مناسب برای این نوع تکثیر فصل تابستان است

 در این روش ابتدا بهترین برگ ها را انتخاب کنید و آنها را با قیچی یا چاقو از انتهای دمبرگ بچینید.

برگ بریده شده را از ناحیه دمبرگ در آب قرار دهید تا ریشه دار شود.
قلمه ها را در خاک هم می توانید ریشه دار کنید. بهتر است قلمه ها را از قسمت میانی ساقه بردارید. مناسب ترین درجه حرارت برای ریشه زایی قلمه ها ۲۵ درجه سانتیگراد است.
قراردادن نایلون روی گلدانی که قلمه ها در آن کاشته شده اند موجب افزایش رطوبت نسبی می شود و به سرعت ریشه زایی کمک می کند.
در شرایط مناسب، قلمه برگ بعد از پانزده روز تا یک ماه دارای ریشه می شود.
تقسیم بوته
این روش راه ساده ای برای ازدیاد بنفشه آفریقایی است. زمانی که گیاه بنفشه آفریقایی رشد کافی کرد از کنار بوته، پاجوش های کوچکی رشد می کند که می توانید از آنها برای ازدیاد گیاه استفاده
کنید.
کاشت بذر
- با استفاده از نور مصنوعی و تنظیم درجه حرارت مناسب می توان در هر زمانی به کاشت بذر اقدام کرد.
برای کاشت بذر در شرایط مصنوعی، درجه حرارت را روی ۲۵ - ۲۰ درجه سانتیگراد تنظیم نمایید و روزانه به مدت دوازده ساعت چراغ ها را روشن کنید. همه روزه قدری آب روی خاک اسپری کنید.

عوارض و حساسیتها
بنفشه آفریقایی نسبت به خیس بودن برگها حساسیت دارد و نباید آب روی برگهایش پاشیده شود. در صورتی که حجم گلدان بزرگ باشد یا خاک از مواد غذایی کافی برخوردار نگردد، گیاه گل
نمی دهد یا این که گلها ریز و کوچک می مانند. در این صورت بعد از تعویض گلدان و اضافه نمودن مواد غذایی به خاک، گیاه را تقویت کنید. گل های پژمرده و کوچک را جدا کنید.
بیماریها
مهم ترین بیماری های بنفشه آفریقایی منشاء ویروسی یا قارچی دارند.
رطوبت زیاد موجب انتشار بیماری های قارچی می شود. نوعی قارچ به نام پیتیوم التیموم
Pythium ultimum موجب پوسیدگی قسمت های بالایی گیاه می گردد. اسیدی بودن
خاک، نداشتن زهکشی مناسب و خیس شدن برگها این بیماری را شدت می دهد.
اگر گیاه در محیط بسته و بدون تهویه قرار بگیرد یا رطوبت نسبی هوا زیاد باشد، و همچنین قرار گرفتن در سرمای زیاد و گرمای بیش از اندازه روز و تاریکی های طولانی موجب شیوع قارچهای سفید رنگ می گردد. علامت این بیماری، خاکستری و گرد آلود شدن سطح برگهاست. اسپری نمودن سموم قارچ کش روی برگ های آلوده و نگهداری صحیح گیاه، موجب بهبودی و سلامتی بنفشه آفریقایی می گردد.


پیتوس


پتوس (با نام علمی:
spp . Scindapsus یا از خانواده ی Araceae pothos)
پتوس گیاهی برگ زینتی و  گیاه آپارتمانی است. برگها قلبی شکل اند. بسیاری از گونه ها حالت بالارونده دارند و تا سقف بالا می روند. دو نوع دارد: پتوس برگ معمولی و پتوس برگ ابلق. با اینکه هر دو مقاوم به سایه هستند، ولی نوع ابلق آن، نیاز به نور کمی بیشتر برای تشکیل رنگیزه | دارد. در صورتی که نور کافی دریافت نکند، برگها به سبزی گرایش پیدا می کنند. پتوس ها، در منازل به راحتی قابل نگهداری هستند. نیاز به نور مستقیم خورشید ندارند، و در صورت دریافت نور
مستقیم، آفتاب سوختگی بصورت تاول و سوختگی روی برگ ها نمود پیدا می کند. مقاوم به رطوبت کم محیط است و در صورتیکه رطوبت بسیار بالا باشد، برگها خیلی پهن و درشت می شوند. با اینکه به راحتی روی دیوار قابل هدایت است، اما ممکن است در قسمت های بالایی و نزدیک به سقف، در اثر تجمع گرما دچار سوختگی شود و در نتیجه گیاه بد شکل می شود. 
چون برگ زینتی است به آبیاری و مواد غذایی گیاه باید توجه شود. دوره آبیاری ۲-۱ بار در هفته و هر ماه ۱ بار استفاده از کود مایع مناسب این گیاه است.
روش تکثیر:
این گیاه در محل گره ساقه، به راحتی تولید ریشه ی نابجا می کند. پس می توان از محل همین گره ها قلمه گرفت و در ماسه قرار داد تا ریشه دار شوند. از تقسیم بوته هم می توان برای تکثیر آن استفاده کرد.

  • سعید ابراهیمی